Η παρούσα σύντομη μελέτη αποτελεί απάντηση στην βαθυστόχαστη, πλην όμως μονομερή, παρουσίαση των απόψεων του Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεου, τις οποίες παρουσίασε από το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων "Romfea.gr", ως τμήμα του θεολογικού διαλόγου για την βαθύτερη σημασία των πρωτοβουλιών του Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελετίου. Αναφέρεται μόνο στις επιλεγμένες αναφορές του λογίου επισκόπου για την (προαπολυτρωτική /παλαιοδιαθηκική) διάκριση των ιερατικών χαρισμάτων.

Μέσα στην Αγία Γραφή γίνεται λόγος για δύο «ξύλα», δένδρα δηλαδή, το «ξύλο της γνώσεως» και το «ξύλο της ζωής». Αυτά τα δύο ήταν φυτευμένα μέσα στον Παράδεισο. Το ξύλο της γνώσεως το λέει η Γραφή «ξύλον του γινώσκειν καλόν και πονηρόν».

Όταν ο Πιλάτος ηρώτησε τον Χριστόν εάν ήτο Βασιλεύς, ο Κύριος του απήντησε: «Δι’ αυτό εγεννήθην και δι’ αυτό ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω την αλήθειαν. Όποιος είναι από την αλήθειαν, ακούει την φωνήν μου» (Ιωάννης 18,37).

Τί είναι τα δόγματα και τί οι κανόνες;

Τα Μυστήρια είναι εκείνες οι ιερές τελετές της Εκκλησίας μας, που αποτελούν αισθητά σημεία της θείας χάρης, μεταδίδουν στους πιστούς την ουράνια ευλογία, χαράσσουν βαθειά στο εσωτερικό των χριστιανών σωτηριώδεις συνέπειες, αναμορφώνουν ψυχικά τον άνθρωπο, τον μεταμορφώνουν σε καινή κτίση.