Οι Δυτικοί έχουν μία ώρα νηστεία πριν από την Θεία Κοινωνία. Θα πάμε κι εμείς με αυτό το πνεύμα; Να ευλογούμε τις αδυναμίες μας, τις πτώσεις μας;

Κάποια  στιγμή στον ουρανό ζήτησε ο Θεός από τους αγγέλους να του φέρουν τα πιο πολύτιμα πράγματα ,που υπάρχουν στη γη.

Μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά γύρισα σπίτι να ξεκουραστώ.Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και χωρίς να το καταλάβω με πήρε ο ύπνος.

Δυστυχώς πολλοί χριστιανοί νηστεύουν την πρώτη καί την τελευταία εβδομάδα των νηστειών. Αύτη ή συνήθεια υπάρχει από παλιά.

«Oργή δικαιοσύνην Θεού ου κατεργάζεται» (Ιακ. 1,20). Έτσι χαρακτηρίζει ο απόστολος Ιάκωβος την ολεθριότητα του θυμού.

- Γέροντα, έχετε μεγάλη φήμη έξω, από τον κόσμο και οι άνθρωποι έχουν καλή γνώμη για σας.
-Τώρα που ερχόσουν κάτω, πέρασες από τον σκουπιδοτενεκέ των Καρυών;
- Πέρασα, Γέροντα.
- Έ, εκεί υπάρχουν κονσερβοκούτια από καλαμάρια και καθώς πέφτει ο ήλιος πάνω τους λάμπουν δυνατά, που τα βλέπω και από δώ κάτω.

Εγώ είμαι τό ΦΩΣ - καί εσείς δέν μέ βλέπετε.

Ο Χριστός δεν έγραψε με τον κονδυλοφόρο την λέξη "αγάπη", αλλά με το ακάνθινο στεφάνι της θυσίας Του!

Δεν την έγραψε για μία μόνο φορά με μελάνι που βγαίνει, αλλά την σφράγισε με το Τίμιον Αίμα Του που κύλισε και δεν γυρίζει πίσω, ατελεύτητα και ανεξίτηλα !

Δύο καλόγεροι που πήγαιναν σε προσκύνημα, έφτασαν στο πέρασμα ενός ποταμού. 

Εκεί είδαν μια πολύ όμορφη κοπέλα, που αναρωτιόταν τι να κάμει, μιας που το ποτάμι ήταν βαθύ και δεν μπορούσε να το περάσει. Χωρίς πολλά πολλά, ο ένας από τους δύο καλόγερους, την πήρε στην πλάτη του και την πέρασε στην άλλη όχθη, όπου την άφησε στην στεριά στις όχθες του ποταμού. Ύστερα οι καλόγεροι συνέχισαν το δρόμο τους.

Του Αγίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Έφθασε στ' αυτιά μου ότι, καθώς φαίνεται, θεωρείτε τα κηρύγματά μου πολύ αυστηρά και πιστεύετε ότι σήμερα κανένας δεν θα έπρεπε να σκέπτεται έτσι, κανένας δεν θα έπρεπε να ζη έτσι και επομένως κανένας δεν θα έπρεπε μα διδάσκη έτσι. Οι καιροί έχουν αλλάξει!

Πόσο χάρηκα που το άκουσα. Αυτό σημαίνει ότι ακούτε προσεκτικά ό,τι λέγω, και όχι μόνο ακούτε, αλλά και είστε διατεθειμένοι να το τηρήσετε. Τι περισσότερο θα μπορούσαμε να επιθυμήσουμε εμείς που κηρύττουμε όπως διαταχθήκαμε και όσα διαταχθήκαμε;...